Przejdź do zawartości

Atje Keulen-Deelstra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Atje Keulen-Deelstra
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1938
Grou

Data i miejsce śmierci

22 lutego 2013
Leeuwarden

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
srebro Sapporo 1972 łyżwiarstwo szybkie
(1000 m)
brąz Sapporo 1972 łyżwiarstwo szybkie
(1500 m)
brąz Sapporo 1972 łyżwiarstwo szybkie
(3000 m)
Mistrzostwa świata w wieloboju
złoto West Allis 1970 wielobój
złoto Heerenveen 1972 wielobój
złoto Strömsund 1973 wielobój
złoto Heerenveen 1974 wielobój
MŚ w wieloboju sprinterskim
srebro Oslo 1973 wielobój
srebro Innsbruck 1974 wielobój
brąz West Allis 1970 wielobój

Atje Keulen-Deelstra (ur. 31 grudnia 1938 w Grou, zm. 22 lutego 2013 w Leeuwarden) – holenderska łyżwiarka szybka, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczęła dopiero w wieku 31 lat, po urodzeniu trójki dzieci[1]. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1970 roku, zwyciężając podczas wielobojowych mistrzostw świata w West Allis. W tym samym roku zdobyła też brązowy medal na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w West Allis, ulegając tylko dwóm reprezentantkom ZSRR: Ludmile Titowej i Ninie Statkiewicz. W 1972 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Sapporo, zdobywając trzy medale. W pierwszym starcie, biegu na 500 m była szósta, jednak już dwa dni później zdobyła srebrny medal w biegu na 1000 m. Rozdzieliła tym samym Monikę Pflug z RFN i Amerykankę Anne Henning. Wywalczyła także brązowe medale na dystansach 1500 i 3000 m, w obu przypadkach przegrywając tylko ze swą rodaczką Stien Baas-Kaiser i Dianne Holum z USA. W tym samym roku zwyciężyła na wielobojowych mistrzostwach świata w Heerenveen oraz wielobojowych mistrzostwach Europy w Inzell. Kolejne trzy medale zdobyła w 1973 roku, zwyciężając na wielobojowych mistrzostwach świata w Strömsund i mistrzostwach Europy w Brandbu oraz zajmując drugie miejsce na sprinterskich mistrzostwach świata w Oslo, gdzie przegrała tylko z Sheilą Young z USA. Wyniki te powtórzyła w 1974 roku, zdobywając złote medale podczas wielobojowych mistrzostw świata w Heerenveen i mistrzostw Europy w Medeo oraz srebrny na sprinterskich mistrzostwach świata w Innsbrucku.

Dwukrotnie ustanawiała rekordy świata[2].

Jej córka Boukje Keulen również uprawiała łyżwiarstwo szybkie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]